ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা আৰু স্থিতি?Power and Position of the Prime Minister OF INDIA in assamese

ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা আৰু স্থিতি?Power and Position of the Prime Minister OF INDIA?

উত্তৰ:-

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয় ভাৰতৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী কাৰ্যালয়। যদি কেবিনেট হৈছে আটাইতকৈ শক্তিশালী প্ৰতিষ্ঠান, প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছে ভাৰতৰ সংবিধানৰ অধীনত কেবিনেটৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী ব্যক্তি, ক্ষমতাৰ প্ৰকৃত কেন্দ্ৰ হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয়। তেওঁ ভাৰত চৰকাৰৰ মুৰব্বী। তেওঁ সকলো কাৰ্যবাহী কৰ্তৃপক্ষৰ প্ৰকৃত ৰক্ষক।

1. প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ নিযুক্তি:

সংবিধানে কেৱল নিৰ্ধাৰণ কৰিছে যে প্ৰধানমন্ত্ৰীক ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে নিযুক্তি দিব লাগিব। এনে কৰোতে ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে সংসদীয় ব্যৱস্থাৰ নিয়ম অনুসৰণ কৰে। তেওঁ লোকসভাৰ সংখ্যাগৰিষ্ঠ নেতাক প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়ে। যেতিয়াই কোনো দলে লোকসভা নিৰ্বাচনত স্পষ্ট সংখ্যাগৰিষ্ঠতা লাভ কৰে, ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে অলপ ভূমিকা পালন কৰে আৰু তেওঁ এনে দল বা মিত্ৰজোঁটৰ দলৰ নেতাক প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়ে। অৱশ্যে, যদি কোনো দলে সংখ্যাগৰিষ্ঠতা নাপায় আৰু কিছুমান দলে আনকি তেওঁলোকৰ নেতা হিচাপে এজন উমৈহতীয়া প্ৰাৰ্থী নিৰ্বাচিত কৰিবলৈও অক্ষম হয়, তেন্তে ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ নিযুক্তিত প্ৰকৃত ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে।

(ক) প্ৰধানমন্ত্ৰী সদায় লোকসভাৰ পৰা অহাৰ প্ৰয়োজন নাই:

১৯৫০-৯৬ চনৰ ভিতৰত প্ৰধানমন্ত্ৰীসকল সদায় লোকসভাৰ অন্তৰ্ভুক্ত আছিল। কিন্তু এইটো এটা সন্মিলন আছিল আৰু আইন নহয়। এই সন্মিলনখন ১৯৯৬ চনৰ জুন, এপ্ৰিল ১৯৯৭, মে ২০০৪ আৰু ২০০৯ চনৰ মে মাহত ভংগ কৰা হৈছিল। ২০০৪ চনৰ মে মাহৰ পৰা (২০০৯ চনৰ মে মাহৰ পৰা একেৰাহে দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে) ড০ মনমোহন সিং প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈ আছে আৰু তেওঁ ৰাজ্যসভাৰ সদস্য আছিল আৰু এতিয়াও আছে। এনেদৰে প্ৰধানমন্ত্ৰী সদায় লোকসভাৰ অন্তৰ্ভুক্ত সন্মিলনখন এতিয়া ভঙা হৈ পৰিছে। প্ৰধানমন্ত্ৰী সংসদৰ যিকোনো সদনৰ পৰা হ'ব পাৰে। একমাত্ৰ অপৰিহাৰ্য চৰ্ত টো হ'ল যে তেওঁ লোকসভাত সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ দত্তক বা নিৰ্বাচিত নেতা হ'ব লাগিব।

(খ) প্ৰধানমন্ত্ৰী সংসদৰ বৰ্তমানৰ সদস্য হোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই:

লগতে, যিকোনো ব্যক্তি যি সংসদৰ কোনো সদনৰ সদস্য নহয় তেওঁ মন্ত্ৰী বা প্ৰধানমন্ত্ৰী হ'ব পাৰে আৰু তেওঁ ছয় মাহৰ বাবে থাকিব পাৰে, এই সময়ছোৱাত তেওঁ মূলতঃ যিকোনো সদনৰ সদস্যপদ লাভ কৰিব লাগিব। যদি তেওঁ এনে কৰিবলৈ বিফল হয়, তেন্তে তেওঁ মন্ত্ৰী/প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয় হেৰুৱায়।

(গ) কোনো আনুষ্ঠানিক অৰ্হতা নাই:

সংবিধানে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয়ৰ বাবে কোনো আনুষ্ঠানিক অৰ্হতা নিৰ্ধাৰণ কৰা নাই। যিহেতু কোনো ব্যক্তি সদস্য নহয় বা সংসদৰ সদস্য হ'ব নোৱাৰে তেওঁক প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিব নোৱাৰি, সেয়েহে ক'ব পাৰি যে সংসদৰ সদস্যপদৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় অৰ্হতাও প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয়ৰ বাবে অপৰিহাৰ্য অৰ্হতা।

(ঘ) কাৰ্যকাল:

তাত্ত্বিকভাৱে, ৰাষ্ট্ৰপতিৰ আনন্দৰ সময়ত প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰে। ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে, যেতিয়ালৈকে তেওঁ লোকসভাত সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ আস্থা উপভোগ কৰে। লোকসভাই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে অনাস্থা ভোট পাছ কৰিব পাৰে আৰু এই ক্ষেত্ৰত প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে হয় ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ওচৰত পদত্যাগ পত্ৰ দাখিল কৰে নতুবা ৰাষ্ট্ৰপতিৰ দ্বাৰা বৰ্খাস্ত হয়।

যেতিয়াই দেখা যায় যে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ দলে লোকসভাত সংখ্যাগৰিষ্ঠতা হেৰুৱাইছে, ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে তেওঁক সদনত সংখ্যাগৰিষ্ঠতা প্ৰমাণ কৰিবলৈ ক'ব পাৰে।। এনে কৰাত ব্যৰ্থহ'লে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে হয় তৎক্ষণাৎ পদত্যাগ কৰিবলৈ বা ৰাষ্ট্ৰপতিৰ হাতত বৰ্খাস্তৰ সন্মুখীন হ'বলৈ বাধ্য হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা আৰু কাৰ্যকলাপ:

1. মন্ত্ৰী পৰিষদ গঠন:

মন্ত্ৰালয় গঠনৰ কাম ৰাষ্ট্ৰপতিৰ দ্বাৰা প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ নিযুক্তিৰ পৰা আৰম্ভ হয়। প্ৰধানমন্ত্ৰী নিযুক্তিৰ পিছত, ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি আন সকলো মন্ত্ৰীক নিযুক্তি দিয়ে। প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে তেওঁৰ মন্ত্ৰালয়ৰ শক্তি নিৰ্ধাৰণ কৰে আৰু তেওঁৰ মন্ত্ৰীৰ দল বাছনি কৰে। অৱশ্যে এই সংখ্যা লোকসভাৰ মুঠ সদস্যপদৰ 15% তকৈ অধিক হ'ব নোৱাৰে। সাধাৰণতে, বেছিভাগ মন্ত্ৰী লোকসভাৰ পৰা আহৰণ কৰা হয়। প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে সিদ্ধান্ত লয় যে তেওঁলোকৰ ভিতৰত কোন কেবিনেট মন্ত্ৰী হ'ব আৰু কোন ৰাজ্যিক মন্ত্ৰী বা উপমন্ত্ৰী হ'ব। যদি তেওঁ বিচাৰে, তেন্তে তেওঁৰ মন্ত্ৰী পৰিষদত এজন বা দুজন উপ-প্ৰধানমন্ত্ৰীও থাকিব পাৰে।

2. দপ্তৰৰ আৱণ্টন:

প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে তেওঁৰ মন্ত্ৰীসকলক দপ্তৰ আৱণ্টন কৰাটো এক অবিসংবাদিত বিশেষাধিকাৰ। কোনটো নিৰ্দিষ্ট বিভাগ কোনটো মন্ত্ৰীক তেওঁৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰণ কৰা হয়। এনে আৱণ্টনত আপত্তি কৰা যিকোনো মন্ত্ৰীয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ৰোষক আমন্ত্ৰণ কৰে আৰু মন্ত্ৰালয়ৰ পৰা সম্পূৰ্ণৰূপে উপেক্ষা কৰিব পাৰে।

3. দপ্তৰৰ পৰিৱৰ্তন:

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ যিকোনো সময়তে মন্ত্ৰীসকলৰ বিভাগ (দপ্তৰ) সলনি কৰাৰ ক্ষমতা আছে। যিকোনো সময়তে আৰু যিমান বাৰ তেওঁ বিচাৰে সিমান বাৰ তেওঁৰ মন্ত্ৰালয়সলনি আৰু পুনৰ সলনি কৰাটো তেওঁৰ সৌভাগ্য।

4. কেবিনেটৰ অধ্যক্ষ:

প্ৰধানমন্ত্ৰী কেবিনেটৰ নেতা। তেওঁ ইয়াৰ সভাবোৰত সভাপতিত্ব কৰে। তেওঁ ইয়াৰ সভাসমূহৰ কাৰ্যসূচী নিৰ্ধাৰণ কৰে। দৰাচলতে কেবিনেটৰ সকলো বিষয় প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ অনুমোদন আৰু সন্মতিৰে নিৰ্ণয় কৰা হয়। কেবিনেটত আলোচনাৰ বাবে প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ বা অগ্ৰাহ্য কৰাটো তেওঁৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। সকলো মন্ত্ৰীয়ে তেওঁৰ দৃষ্টিভংগী আৰু নীতিঅনুসৰণ কৰে। আলোচনা আৰু আলোচনাৰ সুযোগ আছে কিন্তু বিৰোধিতাৰ বাবে নহয়।

5. মন্ত্ৰীসকলৰ অপসাৰণ:

প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে যিকোনো সময়তে যিকোনো মন্ত্ৰীৰ পৰা পদত্যাগ দাবী কৰিব পাৰে, আৰু পিছৰজনে পূৰ্বৰ ইচ্ছা স্বীকাৰ কৰিব লাগিব। অৱশ্যে, যদি কোনো মন্ত্ৰীয়ে পদত্যাগ কৰাত বিফল হ'ব পাৰে, প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে তেওঁক ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা বৰ্খাস্ত কৰিব পাৰে। ২০১০ চনৰ এপ্ৰিলত শ্ৰীযুত শশী থুৰে পদত্যাগ পত্ৰ দাখিল কৰিব লগা হৈছিল কাৰণ প্ৰধানমন্ত্ৰী মনমোহন সিঙে তেওঁক এনে কৰিবলৈ কৈছিল।

6. ৰাষ্ট্ৰপতি আৰু কেবিনেটৰ মাজত মুখ্য সংযোগ:

প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছে ৰাষ্ট্ৰপতি আৰু কেবিনেটৰ মাজত যোগাযোগৰ মুখ্য মাধ্যম। তেওঁ কেবিনেটৰ সকলো সিদ্ধান্ত ৰাষ্ট্ৰপতিৰ সৈতে যোগাযোগ কৰে আৰু কেবিনেটৰ সন্মুখত ৰাষ্ট্ৰপতিৰ মতামত ৰাখে। এয়া হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ একমাত্ৰ বিশেষাধিকাৰ আৰু আন কোনো মন্ত্ৰীয়ে নিজাববীয়াকৈ সিদ্ধান্তসমূহ জনাব নোৱাৰে বা কেবিনেটত আলোচনা কৰা বিষয়বোৰৰ প্ৰকৃতি বা সাৰাংশ ৰাষ্ট্ৰপতিক প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰে।

7. মুখ্য সমন্বয়ক:

প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ৰাজ্যখনৰ মহাপ্ৰৱন্ধক আৰু মুখ্য সমন্বয়ক হিচাপে কাম কৰে। সকলো বিভাগৰ কাৰ্যকলাপৰ সমন্বয় কৰা আৰু সকলো চৰকাৰী বিভাগৰ মাজত সহযোগিতা সুৰক্ষিত কৰাটো তেওঁৰ দায়িত্ব। তেওঁ মন্ত্ৰীসকলৰ মাজত সকলো পাৰ্থক্য সমাধান কৰে।

8. সংসদৰ নেতা:

লোকসভাৰ সংখ্যাগৰিষ্ঠনেতা হিচাপে, প্ৰধানমন্ত্ৰীও সংসদৰ নেতা। এই ক্ষমতাত, প্ৰধানমন্ত্ৰীয়েই এই লোকসভাৰ অধ্যক্ষৰ সৈতে আলোচনা কৰি সদনৰ কাৰ্যসূচী নিৰ্ধাৰণ কৰে। সংসদক মাতি অনা আৰু প্ৰৰোচনা কৰাটো প্ৰকৃততে তেওঁৰ দ্বাৰা সিদ্ধান্ত লোৱা হয় আৰু ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে কেৱল তেওঁৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি হে কাম কৰে।

9. সংসদ ভংগ কৰাৰ ক্ষমতা:

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ লোকসভা ভংগৰ সপক্ষে ৰাষ্ট্ৰপতিক পৰামৰ্শ দিয়াৰ ক্ষমতা আছে। বিলুপ্তিৰ এই শক্তিৰ অৰ্থ হৈছে যে সদস্যসকলে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ দয়াত সদনত তেওঁলোকৰ আসন ধৰি ৰাখে।

কোনো সদস্যই সঘনাই নিৰ্বাচনত প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰিবলৈ ভাল নাপায় কিয়নো ইয়াত বৃহৎ ব্যয় আৰু অনিশ্চয়তা জড়িত থাকে। এইটো সঠিকভাৱে মন্তব্য কৰা হৈছে যে এইটো প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ হাতত ইমান গুৰুত্বপূৰ্ণ অস্ত্ৰ যে ই তেওঁৰ দলৰ লোকসকলক আৰু আনকি বিৰোধী দলৰ সদস্যসকলকো বান্ধি ৰাখে।

10. বৈদেশিক পৰিক্ৰমা সঞ্চালক:

চৰকাৰৰ শক্তিশালী আৰু প্ৰকৃত মুৰব্বী হিচাপে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ভাৰতীয় বৈদেশিক নীতি আৰু আন দেশৰ সৈতে সম্পৰ্ক নিৰ্ধাৰণত সদায় গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। তেওঁ বৈদেশিক পৰিক্ৰমাৰ দপ্তৰ ৰখাহ'ব পাৰে বা নকৰিবও পাৰে কিন্তু তেওঁ সদায় সকলো বৈদেশিক নীতিৰ সিদ্ধান্তক প্ৰভাৱিত কৰে।

11. ৰাষ্ট্ৰৰ নেতা হিচাপে ভূমিকা:

তেওঁৰ দল আৰু লোকসভাৰ নেতা হোৱাৰ উপৰিও, প্ৰধানমন্ত্ৰী ও ৰাষ্ট্ৰৰ নেতা। সাধাৰণ নিৰ্বাচন তেওঁৰ নামত যুঁজ দিয়া হয়। আমি জানো যে পিটি নেহৰুৰ আকৰ্ষণীয় আৰু আকৰ্ষণীয় ব্যক্তিত্বেই কংগ্ৰেছ দলৰ সপক্ষে জনপ্ৰিয় ভোট লাভ কৰিছিল। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ব্যক্তিত্ব আৰু সন্মান আৰু প্ৰেম, যিটো তেওঁ আদেশ দিয়ে, তেওঁৰ দলৰ লগতে ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে শক্তিৰ উৎস হিচাপে কাম কৰে। তেওঁ শান্তি আৰু যুদ্ধ দুয়ো সময়তে ৰাষ্ট্ৰৰ নেতৃত্ব দিয়ে।

12. পৃষ্ঠপোষকতাৰ শক্তি:

সকলো গুৰুত্বপূৰ্ণ নিযুক্তি সঁচাকৈয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে কৰে। এই নিযুক্তিবোৰৰ ভিতৰত আছে ৰাজ্যপাল, এটৰ্নি-জেনেৰেল, অডিটৰ জেনেৰেল, সদস্য আৰু লোক সেৱা আয়োগৰ অধ্যক্ষ, ৰাষ্ট্ৰদূত, কনচুলাৰ ইত্যাদি। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে সকলো উচ্চ পদস্থ নিযুক্তি আৰু পদোন্নতি প্ৰদান কৰে।

13. জৰুৰীকালীন অৱস্থাত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ভূমিকা:

ৰাষ্ট্ৰপতিৰ জৰুৰীকালীন ক্ষমতা বোৰ বাস্তৱত প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা। ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে কেৱল কেবিনেটৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি জৰুৰীকালীন অৱস্থা ঘোষণা কৰে, যাৰ বাস্তৱঅৰ্থ হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শ। জৰুৰীকালীন অৱস্থাৰ মোকাবিলা কৰিবলৈ লোৱা সকলো সিদ্ধান্ত সঁচাকৈয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ সিদ্ধান্ত।

প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে এখন ৰাজ্যত ৰাষ্ট্ৰপতি শাসন জাৰি কৰিব পাৰে। এখন ৰাজ্যত জৰুৰীকালীন অৱস্থা জাপি দিয়াৰ সপক্ষে ৰাষ্ট্ৰপতিৰ সিদ্ধান্ত সদায় প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু তেওঁৰ কেবিনেটৰ সিদ্ধান্তৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰিত হয়।

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ স্থিতি:

(ক) প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কাৰ্যালয় অতি শক্তিশালী:

প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা আৰু কাৰ্যকলাপৰ অধ্যয়নে স্পষ্টভাৱে এই সত্যটো উলিয়াই আনিছে যে তেওঁ ভাৰতীয় আটাইতকৈ শক্তিশালী পদত অধিষ্ঠিত। তেওঁ চৰকাৰী কাৰ্যকলাপৰ সকলো ক্ষেত্ৰতে প্ৰকৃত আৰু দুৰ্ধৰ্ষ ক্ষমতা প্ৰয়োগ কৰে- কাৰ্যবাহী, আইনী আৰু বিত্তীয়। প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছে ৰাজ্যৰ জাহাজৰ অধিনায়ক, কেবিনেট তোৰণৰ মূল শিল, চৰকাৰৰ ষ্টিয়েৰিং হুইল আৰু কম তৰাৰ মাজত চন্দ্ৰ। মন্ত্ৰী পৰিষদৰ গোটেই সংগঠন আৰু কাম-কাজ প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে সদায় প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শ অনুসৰি কাম কৰে। মন্ত্ৰালয় নিৰ্মাণ হৈছে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ একমাত্ৰ অধিকাৰ। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পদত্যাগ বা অপসাৰণৰ অৰ্থ হৈছে সদায় মন্ত্ৰী পৰিষদৰ পদত্যাগ। সেয়েহে, প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছে মাধ্যাকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰ আৰু মন্ত্ৰী পৰিষদৰ আধাৰশিলা।

(খ) ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে সদায় প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি কাম কৰে:

ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে সদায় প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ পৰামৰ্শঅনুসৰি কাম কৰে। সংবিধানে পিছৰজনক ৰাষ্ট্ৰপতিৰ মুখ্য উপদেষ্টা হোৱাৰ ভূমিকা প্ৰদান কৰে। ৰাষ্ট্ৰপতিৰ সকলো ক্ষমতা, স্বাভাৱিক ক্ষমতা আৰু জৰুৰীকালীন ক্ষমতা, সঁচাকৈয়ে প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ ক্ষমতা।

চৰকাৰৰ মুৰব্বী, কেবিনেটৰ নেতা, সংখ্যাগৰিষ্ঠনেতা, সংসদৰ নেতা আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ নেতা হিচাপে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ভাৰতীয় ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ শক্তিশালী ভূমিকা পালন কৰে। প্ৰকৃততে প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে ভাৰতৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী স্থান দখল কৰিছে।

(গ) প্ৰধানমন্ত্ৰী এজন স্বৈৰশাসক হ'ব নোৱাৰে:

নিঃসন্দেহে, ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে এক শক্তিশালী স্থিতি লাভ কৰিছে, তথাপিও তেওঁ একনায়ক হ'ব নোৱাৰে বা একনায়কৰ দৰে আচৰণও কৰিব নোৱাৰে। তেওঁৰ কাৰ্যালয় হৈছে এক গণতান্ত্ৰিক কাৰ্যালয় য'ত তেওঁ কেৱল গণতান্ত্ৰিক প্ৰক্ৰিয়াত কাৰ্যকৰী অংশগ্ৰহণৰ জৰিয়তে হে উঠিছে।

প্ৰধানমন্ত্ৰী যি দলৰ সৈতে জড়িত, তেওঁৰ নিজৰ মন্ত্ৰীৰ সহকৰ্মী, যিসকল তেওঁৰ প্ৰতিযোগী, বিৰোধী দলসমূহৰ নেতা, ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতি, সংসদ, প্ৰেছ, সংবিধান আৰু সাধাৰণতে জনসাধাৰণ, সকলোৱে তেওঁৰ ওপৰত সীমাবদ্ধতা হিচাপে কাম কৰে। এইবোৰে তেওঁক একনায়ক হোৱাত আৰু স্বেচ্ছাচাৰী ধৰণে কাম কৰাত বাধা দিয়ে। তেওঁৰ ব্যক্তিত্ব আৰু দক্ষতা নিৰন্তৰ পৰীক্ষাত আছে। যিকোনো বিফলতা বা বিফলতাৰ ফলত তেওঁৰ প্ৰস্থান হ'ব পাৰে।

1. what is political science?ৰাজনীতি বিজ্ঞান কি?

2.ভাৰতীয় সংবিধানৰ মুখ্য বৈশিষ্ট্যবোৰ কি?